ნაქუთი

ნაკვეთი, გარეგანის სახის მოხდომილება (ვეფხისტ. 315, 963).

— მხატურობაში: ნაქუთებისა, ე.ი. ჩრდილების მიცემა უმჯობეს გამოსაცხოვლებელად, В живописи: делать тени, оттенки.

— გამოჭრილთა სახეთა შინა მოსახდომელი ნაკვეთები, მუდახილები.

— გალობათა და სიმღერათა შინა დამაშვენებელი კილოები, выразительность в пении.